Otak

Ada seorang guru tadika yang tidak percaya wujudnya Tuhan. Dia pun berfikir bagaimana nak brainwash kanak-kanak di tadika tersebut supaya tak percaya wujudnya Tuhan. Dia pun mendapat satu akal…
Guru : Anak-anak, nampak tak pen ni?

Anak-anak: Nampak, cikgu.

Guru : Pen ada kan?

Anak-anak: Ada, cikgu.

Kemudian guru tadi pun memasukkan pen itu ke dalam poket bajunya, kemudian bertanya lagi.

Guru : Anak-anak, nampak tak pen?

Anak-anak: Tak nampak, cikgu.

Guru : Pen ada tak?

Anak-anak: Tak ada, cikgu.

Guru tadika: Anak-anak nampak Tuhan tak?

Anak-anak: Tak nampak, cikgu.

Guru : Tuhan ada tak?

Anak-anak: Tak ada, cikgu.

Guru : tadi sangat gembira sebab tujuan dia nak brainwash otak budak-budak tu berjaya. Tetapi dalam banyak-banyak budak tu ada seorang budak yang pintar, dan dia minta pun mengangkat tangan.

Budak : Cikgu, boleh saya cakap sesuatu?

Guru : Boleh, mari ke depan.

Budak : Kawan-kawan nampak cikgu tak?

Kawan-kawan : Nampak.

Budak : Cikgu ada, kan?

Kawan-kawan: Ada.

Budak : Kawan-kawan nampak otak cikgu tak?

Kawan-kawan: Tak nampak.

Budak : Cikgu ader otak tak?

Kawan-kawan: Tak ada.

Moral of the story, bila tak nampak, tak semestinya tak ada! Sayangi agama kita dengan ‘amal ma’ruf dan nahi mungkar, kalau tidak kita, siapa lagi?

Wallahu a’lam.

dari muaz : cerita atas ni nampak agak kurang sopan dan adab antara murid dengan guru, tetapi untuk menyelamatkan iman, terpaksa kurang ajar sikit dan berhikmah....mcm cerita diatas